Η ψωρίαση είναι μία χρόνια, μη μεταδοτική, φλεγμονώδης δερματοπάθεια που χαρακτηρίζεται από τον ανώμαλο πολλαπλασιασμό και ωρίμανση των κερατινοκυττάρων με αποτέλεσμα την εμφάνιση των χαρακτηριστικών ψωριασικών βλαβών. Είναι συχνή νόσος που προσβάλλει κατά μέσο όρο το 1.5-3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες και προσβάλλει εξίσου και τα δύο φύλα.
Τα δύο τρίτα των ασθενών πάσχουν από ήπια μορφή και το ένα τρίτο από μέτρια έως σοβαρή μορφή της νόσου.
Η εμφάνιση της οφείλεται στην επίδραση περιβαλλοντικών-εκλυτικών παραγόντων σε γενετικώς προδιατεθειμένα άτομα, η οποία οδηγεί σε μια ιδιαίτερη ανοσολογική απάντηση. Οι εκλυτικοί παράγοντες είναι τραύματα, λοιμώξεις, φάρμακα, ο ήλιος, μεταβολικοί παράγοντες, ορμονικοί παράγοντες, το στρες, το αλκοόλ και το κάπνισμα.
Η κοινή κατά πλάκας ψωρίαση είναι η πιο συχνή μορφή. Άλλες μορφές ψωρίασης είναι η σταγονοειδής, η ερυθροδερμική και η φλυκταινώδης, ενώ ανάλογα με την εντόπιση διακρίνονται η ψωρίαση του τριχωτού, των παλαμών-πελμάτων, των γεννητικών οργάνων-βλεννογόνων, των ονύχων, η ανάστροφη ψωρίαση και η ψωριασική ονυχία.
Η θεραπεία της εξατομικεύεται ανάλογα με την έκταση, τη βαρύτητα της νόσου και τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθενή, και διακρίνεται σε τοπική, συστηματική θεραπεία και φωτοθεραπεία.