
Δεκάχρονα παιδιά ζητάνε δώρο μάσκες προσώπου και μάσκες χειλιών (ναι, υπάρχουν). Εντεκάχρονα ξέρουν καλύτερα από σένα τι είναι υαλουρονικό οξύ, glass skin και glazed donut skin (μην με ρωτάτε, δεν έχω πολυκαταλάβει, κάτι με λαμπερό δέρμα έχει να κάνει) και δωδεκάχρονα έχουν vanity στο δωμάτιό τους και ακολουθούν ρουτίνα ομορφιάς που περιλαμβάνει ημερησίως 10-20 προϊόντα(!).
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το Psychology Today, σύμφωνα με την Allied Market Research, η παγκόσμια αγορά του skincare αναμένεται να φτάσει τα 189,3 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2026, με μεγάλο μέρος της ανάπτυξης να καθοδηγείται από νεότερους σε ηλικία καταναλωτές. Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται ότι μία έρευνα της Benchmarking Company διαπίστωσε πως το 76% των γονιών με κορίτσια και το 65% των γονιών με αγόρια, ανέφεραν ότι τα παιδιά τους, ηλικίας 7 έως 17 ετών, έχουν μια καθημερινή ρουτίνα περιποίησης προσώπου, τη λεγόμενη skincare routine. Το hashtag #skincareroutine στο TikTok έχει τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές περισσότερα από 128 δισεκατομμύρια προβολές και βιντεάκια στα social media με περιεχόμενο τύπου GRWM (Get Ready With Me) κάνουν πάταγο στους έφηβους. Χρειάζεται να συνεχίσω;
Η βιομηχανία της ομορφιάς ανακάλυψε ένα ολοκαίνουριο αγοραστικό κοινό, έτοιμο να ακολουθήσει μόδες και trends, με τους σαστισμένους γονείς να πληρώνουν για προϊόντα και brands που δεν έχουν ξανακούσει. Όχημα των έφηβων και προέφηβων σε αυτή τη νέα πραγματικότητα είναι τα social media – ακόμα και παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά, είναι ενημερωμένα για τις τελευταίες τάσεις της μόδας στο skincare. Η ανάγκη των εφήβων να ανήκουν κάπου και η αίσθηση ανασφάλειας που χαρακτηρίζει αυτές την ηλικίες είναι τα στοιχεία που κάνουν πολλούς έφηβους να εμπιστεύονται αναξιόπιστες πηγές. Όχι, το να έχει ένας influencer πολλούς followers δεν σημαίνει ότι είναι ειδικός στην περιποίηση του δέρματος.
Νόμιζα ότι όλα αυτά είναι πολύ μακριά από μας, μέχρι που η κόρη μου μπήκε στην προεφηβεία και μετά πέρασε στην εφηβεία. Δεν έχει λογαριασμούς σε social media και η πρόσβαση στο διαδίκτυο δεν είναι ανεξέλεγκτη. Αυτό ωστόσο δεν στάθηκε εμπόδιο στο να γνωρίζει όρους beauty, των οποίων την ύπαρξη αγνοούσα παντελώς, και να κάνει καθημερινά skincare routine –όπως την αποκαλούσε η ίδια– η οποία δεν προλάβαινα να αντιληφθώ τι προϊόντα περιλαμβάνει. Δεν ήταν και πολύ δύσκολο να το καταφέρει – χρησιμοποιώντας με μαεστρία την πιεστικότητα που βγάζει στην επιφάνεια η εφηβεία, έπειθε τη γιαγιά να της πάρει μία κρέμα δώρο ή δοκίμαζε ένα δικό μου σέρουμ πριν προλάβω καν να τσεκάρω τα δραστικά του συστατικά.
Κάποια μικρά άσπρα σπυράκια στο πρόσωπό της μας οδήγησαν στο ιατρείο της δερματολόγου. Ήταν κέχρια. Μικρές λευκές κύστεις, στο μέγεθος της κεφαλής μιας καρφίτσας, που περιέχουν εγκλωβισμένα νεκρά κύτταρα του δέρματος, που μπορεί να υπάρχουν σε μικρό βαθμό φυσιολογικά, μετά από έκθεση στον ήλιο, μετά από τραυματισμό (peelings, scrubs), αλλά συνήθως –ειδικά όταν είναι πολλά– αποτελούν ένδειξη χρήσης πιο λιπαρών προϊόντων από αυτά που χρειάζεται το δέρμα. Προφανώς η κατάσταση επιβαρύνθηκε από τα ακατάλληλα προϊόντα περιποίησης που χρησιμοποιούσε.