Κνίδωση

Η οξεία και χρόνια κνίδωση αποτελούν συχνά σύνδρομα που προκαλούνται από μεγάλη ποικιλία εκλυτικών παραγόντων.

Η κνίδωση διακρίνεται σε αυθόρμητη κνίδωση (οξεία ή χρόνια), σε κνίδωση από φυσικά αίτια (ψύχος, παρατεταμένη πίεση, θερμότητα, ήλιος), τεχνητή κνίδωση/δερμογραφισμός, αγγειοοίδημα από δονήσεις και σε άλλες μορφές κνιδώσεως (από νερό, χολινεργική, από επαφή, μετά από σωματική άσκηση).

Το σιτευτικό κύτταρο είναι το κύτταρο-κλειδί για την αιτιοπαθογένεια της κνίδωσης.

Η αποκοκκίωση τον σιτευτικών κυττάρων γίνεται: α) μέσω μηχανισμού IgE εξαρτώμενου, β) μέσω μηχανισμού εξαρτώμενου από το συμπλήρωμα, γ) μέσω μηχανισμού IgG αυτoαντισωμάτων, δ) μέσω μη ανοσολογικού μηχανισμού.

Τα αίτια της κνίδωσης είναι πολλά, γι’ αυτό και ο καθορισμός και ο περιορισμός/διακοπή του αιτιολογικού παράγοντα (φάρμακα, τροφές, λοιμώξεις, κλπ.) είναι πρωταρχικός στην αντιμετώπισή της.

Η1 αντιισταμινικά, κυρίως δεύτερης γενιάς, είναι θεραπεία εκλογής. Τα συστηματικά κορτικοστεροειδή, η κυκλοσπορίνη, η δίαιτα και η αποφυγή άγχους προτείνονται.